Sneller dan de Nissan Skyline R32 GTR, veel meer hightech dan de Toyota Supra A80, meer ruimte en stoelen dan de Honda NSX, betrouwbaarder dan de Mazda RX7 FD3S en toch wordt de Mitsubishi GTO/3000GT zelden in 1 zin genoemd met de Japanse conculega’s.
Vierwielaandrijving, vierwielsturing, actieve spoiler onder de voorbumper en actieve spoiler achterop is in 1990 behoorlijk innovatief. Combineer dat met de 3.0 V6 met twee turbo’s en je hebt een beest van een auto.
In Japan heeft de Mitsubishi GTO op papier heel braaf de afgesproken 280 pk. Buiten Japan heet dezelfde auto opeens Mitsubishi 3000GT en heeft het 300 of na de facelift 320 pk. En toch. De GTO/3000GT heeft nooit de status van de Nissan Skyline R32 en Honda NSX gekregen.
Waarom? Op het circuit heeft de te zware GTO/3000GT nooit echt lekker gescoord. 1725 kilogram is gewoon te zwaar vergeleken met een 1430 kg wegende Nissan Skyline R32 GTR en de 1370 kilo’s van de Honda NSX. Alsof je met een samoerai-zwaard een harinkje van 10 centimeter gaat fileren. Dan kan je beter messen als Yanagiba, Sujihiki, Deba of een huis tuin en keuken Santoku mes gebruiken voor het fileren van het visje. Zo is het ook met de te zware en logge GTO/Samoerai zwaard.
Naast het uitblijven van prestaties op de circuits, heeft ook zijn Amerikaanse halfbroer Dodge Stealth de GTO geen goed gedaan. Amerikanen kunnen in de Dodge Stealth stoer gaan doen met 160 pk. 160 pk in een sportauto? Dat is hetzelfde als met het zondagbierteam van FC Lutjebroek uit de zevende amateurklasse het veld betreden tegen Real Madrid. Zal vast heel stoer staan, maar lachwekkend als de wedstrijd eenmaal begint.
